Οι φιλαρμονικές της Νάουσας μετά το 1940 είναι διαλυμένες. Το 1954, γίνεται μια προσπάθεια από το διοικητικό συμβούλιο της «Αθηνάς» να βρεθούν τα χαμένα μουσικά όργανα του συλλόγου, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Το 1955, η Εργατική Εστία θέλοντας να δημιουργήσει φιλαρμονική, προσπάθησε να συγκεντρώσει τα διασκορπισμένα μουσικά όργανα των φιλαρμονικών «Εριολάν» και «Αθηνάς». Στην προσπάθεια αυτή ανταποκρίθηκε μόνο ένας, ο Τρύφων Παπαγιάνης, ο οποίος παρέδωσε ένα Ευφώνιο στα γραφεία της «Φωνής Ναούσης» στον Πέτρο Δεινόπουλο. Εκεί σταμάτησε και η προσπάθεια της Εργατικής Εστίας.
Τον Ιούλιο του 1958, το διοικητικό συμβούλιο της Συντεχνίας Κουρέων μέσω του προέδρου του Στέργιου Δρόση, κάνει μία συμβολική δωρεά 100 δραχμές, ώστε να ανοίξει λογαριασμός για τη δημιουργία νέας φιλαρμονικής. Σε λίγες ημέρες ακολουθεί ο Μιχαήλ Μουμτζίδης πρόεδρος τότε του Προσκοπικού Συνδέσμου, με 200 δραχμές για τον ίδιο σκοπό. Τα χρήματα δόθηκαν στον εκδότη της «Φωνής Ναούσης» Πέτρο Δεινόπουλο, ο οποίος συγκινημένος από αυτή τη χειρονομία αναλαμβάνει μια πραγματική σταυροφορία για να αποκτήσει και πάλι η Νάουσα τη φιλαρμονική της. Ο Δεινόπουλος, άνθρωπος με καλλιτεχνική ευαισθησία - ο ίδιος έπαιζε βιολί - είναι η ψυχή της καινούργιας προσπάθειας για τη δημιουργία φιλαρμονικής. Ανοίγει ένα λογαριασμό στην Εθνική Τράπεζα, με σκοπό να κατατίθενται οι δωρεές που γίνονται για τη νέα φιλαρμονική και ακόμη για τον ίδιο σκοπό, δέχεται προσφορές των πολιτών στα γραφεία της εφημερίδας του. Συμπαραστάτης του σ’αυτόν το σκοπό είναι και ο Προσκοπικός Σύνδεσμος Νάουσας, του οποίου ήταν Γενικός Γραμματέας.
Η προσπάθεια αυτή για τη δημιουργία φιλαρμονικής, βρίσκει συνεχώς νέους υποστηρικτές. Γίνεται έκκληση από τις στήλες της «Φωνής Ναούσης» στους παλιούς μουσικούς της «Αθηνάς» και της «Εριολάν» να παραδώσουν τα μουσικά όργανα που έχουν στην κατοχή τους και το αποτέλεσμα είναι θετικό. Από τους πρώτους που ανταποκρίνονται σε αυτό το κάλεσμα, είναι ο Δημήτρης Μπιλιούρης, παλιό στέλεχος της φιλαρμονικής της «Αθηνάς», που παραδίδει ένα κλαρίνο σε άριστη κατάσταση. Ακολουθεί ο Γρηγόρης Ζαχαριάδης, παλιό στέλεχος της φιλαρμονικής Λαναρά, που παραδίδει ένα καλοδιατηρημένο φλάουτο μαζί με τη θήκη του. Ο Θανασης Ζαχαριάδης παραδίδει και αυτός σε άριστη κατάσταση ένα κουαρτίνο. Ο Στράτος Βαρδαγιανίδης, παλιό στέλεχος της φιλαρμονικής Λαναρά, παραδίδει ένα κλαρίνο που είχε στην κατοχή του.
Από τους πρώτους που ξεσηκώθηκαν με την ιδέα της φιλαρμονικής, ήταν ο Παύλος Παπαϊωάννου και ο Γιώργος Χριστοδούλου, παλιά στελέχη και οι δύο της φιλαρμονικής «Εριολάν». Αναζητούν μαζί με το νεώτερο Γιώργο Δεινόπουλο τα χαμένα όργανα των δύο παλαιότερων φιλαρμονικών από σπίτι σε σπίτι και παρακαλούν τους κατόχους τους να τα παραδώσουν, για να μπορέσει να αποκτήσει και πάλι η Νάουσα τη μπάντα της. Ανακαλύπτουν μετά από πολλή προσπάθεια μερικά μουσικά όργανα στην αποθήκη του μεταξουργείου του Κουγιουμτζή και αυτό τους δίνει κουράγιο να συνεχίσουν την προσπάθειά τους. Στο τέλος συγκεντρώθηκαν πάνω από 15 μουσικά όργανα και κυριάρχησε η ιδέα να μαζευτούν τα παλιά στελέχη της «Αθηνάς» και της «Εριολάν», με σκοπό να παίξουν ως μπάντα στα κάλαντα των Χριστουγέννων και να συγκεντρώσουν χρήματα για τη δημιουργία νέας φιλαρμονικής.
Ο τότε Δήμαρχος της Νάουσας Αλέκος Χωνός, που ήταν συμπαραστάτης αυτής της προσπάθειας διέθεσε για τις ανάγκες της μπάντας την αίθουσα του δημαρχείου και κάθε βράδυ, οι παλιοί μουσικοί έκαναν πρόβες, υπό την καθοδήγηση του κορνετίστα της «Αθηνάς», Κώστα Κύρκα.
Τα παλιά στελέχη της φιλαρμονικής με το δήμαρχο Αλέκο Χωνό στο ρολόι του Δημαρχείου το 1958
Για τη δημιουργία της νέας φιλαρμονικής συγκροτείται επιτροπή, από τους Κώστα Δούδο, Νικηφόρο Κούλη, Χρυσόστομο Σαββατόπουλο, Δημήτρη Μπιλιούρη, Τάκη Δάρη, Γεώργιο Σαράτση και Πέτρο Δεινόπουλο. Με την επιτροπή συνεργάζεται το τοπικό συμβούλιο του ΣΕΠ και πολλοί φιλόμουσοι ναουσαίοι, ενώ ο δήμαρχος κ. Χωνός υπόσχεται ότι στον καινούργιο προϋπολογισμό του Δήμου θα περιλαμβάνεται κονδύλι υπέρ της φιλαρμονικής. Στα μέχρι στιγμής συγκεντρωθέντα όργανα προστέθηκαν, μία κορνέτα που αγοράστηκε από το φιλόμουσο Ναουσαίο Σωτήρη Σανιδά, ένα ακόμη όργανο που αγοράστηκε από το δημοτικό συμβούλιο της Νάουσας, καθώς και το κόρνο που είχε στην κατοχή του από τη φιλαρμονική ακόμη της «Αθηνάς», ο αρχιμουσικός του στρατού, Αριστοτέλης Καζαντζής.
Παραμονή λοιπόν Χριστουγέννων του 1958 και η νέα μπάντα αποτελούμενη από στελέχη παλιών φιλαρμονικών, κάνει την πρώτη της εμφάνιση με 18 όργανα. Όπως συνηθιζόταν εκείνα τα χρόνια για τα κάλαντα έβγαιναν χαράματα, κατά τις 4 το πρωί.
Για να δημιουργηθεί μεγαλύτερη εντύπωση, ο Θωμάς Σύγγας κατασκεύασε έναν τεράστιο αστέρα, που φωτιζόταν με μπαταρία και τον κουβαλούσαν δύο πρόσκοποι, που προπορεύονταν της μπάντας.
Τους κουμπαράδες κρατούσαν πρόσκοποι που έτρεχαν από σπίτι σε σπίτι, ενώ πολλές φορές τους έπαιρναν στα χέρια τους και ο δήμαρχος κ. Χωνός και τα μέλη της επιτροπής.
Η φιλαρμονική στο Νοσοκομείο Νάουσας κατά την πρώτη της εμφάνιση στα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα του 1958
Την πρώτη αυτή εμφάνιση της μπάντας, την υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό και συγκίνηση όλοι οι Ναουσαίοι. Σε κάθε δρόμο που περνούσε, όλοι έβγαιναν στις πόρτες και τα παράθυρα των σπιτιών και έδιναν από το υστέρημά τους για να φτιαχτεί η νέα φιλαρμονική της πόλης. Το αποτέλεσμα της εξόρμησης ήταν πολύ θετικό για κείνη την εποχή, καθώς συγκεντρώθηκαν 8.755 δραχμές.
Ο Δήμος Νάουσας παραχωρεί για τις ανάγκες της φιλαρμονικής μια αίθουσα στο ημιτελές κτίριο του τουριστικού περιπτέρου «Κιόσκι». Η αίθουσα αυτή επισκευάζεται και διαρρυθμίζεται κατάλληλα, ώστε να στεγάσει τη φιλαρμονική.
Μετά από παράκληση του δήμαρχου κ.Αλέκου Χωνού προς τον διοικητή του Β΄Σώματος Στρατου, αντιστράτηγο Καλλικούρτη, στέλνεται να επιβλέπει τις πρόβες της φιλαρμονικής, ο διοικητής της στρατιωτικής μουσικής της Βέροιας, λοχαγός Χριστοφορίδης.
Τα παλιά όργανα επισκευάζονται και γίνονται οι κατάλληλες ενέργειες για τη δημιουργία σωματείου με την επωνυμία, «Φιλαρμονική Εταιρεία Ναούσης».
Τα παλιά στελέχη της φιλαρμονικής αποφάσισαν να μη διακοπεί η προσπάθειά τους αλλά να συνεχισθεί έως ότου ετοιμασθεί η μπάντα με τους νέους μαθητές. Έτσι η φιλαρμονική με τα παλιά μέλη συμμετέχει στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου του 1959.
Η ίδρυση της Φιλαρμονικής Εταιρείας Ναούσης
Το σωματείο της Φιλαρμονικής Νάουσας, υπό την επωνυμία «ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΑΟΥΣΗΣ» με έδρα τη Νάουσα, συστάθηκε στις 8-12-1958 και αναγνωρίσθηκε με την υπ’ αρθμ. 412/1959 απόφαση του Πρωτοδικείου Βέροιας. Ο σκοπός του σωματείου, όπως προβλέπεται από το 2ο άρθρο του καταστατικού του είναι:
Η διάδοσις και διδασκαλία της μουσικής δια της συστάσεως μουσικού σώματος, μουσικών σχολών και δι’ οιωνδήπωτε άλλων μέσων άτινα το σωματείον θεωρεί σκόπιμα.
Στην ίδρυση της Φ.Ε.Ν, εκτός από τα μέλη που αποτέλεσαν το πρώτο διοικητικό της συμβούλιο, συνέβαλαν όλα τα παλιά στελέχη των προηγούμενων φιλαρμονικών, που με τη φυσική τους παρουσία και την αμέριστη συμπαράστασή τους έδωσαν την ώθηση για το ξεκίνημα και τη δημιουργία της φιλαρμονικής της Νάουσας που υπάρχει μέχρι σήμερα.
Το σωματείο εορτάζει στις 19 Αυγούστου, εορτή του Αγίου Θεοφάνη πολιούχου της Νάουσας.
Στα τέλη Μαΐου του 1959 γίνονται οι πρώτες εκλογές της Φ.Ε.Ν για την ανάδειξη διοικητικού συμβουλίου και έχουμε:
Πρόεδρος: Δούδος Κων/νος
Αντιπρόεδρος: Δεινόπουλος Πέτρος
Γ. Γραμματέας: Σαράτσης Γεώργιος
Ταμίας: Δάρης Δημήτριος
Επιμελητής: Κούλης Νικηφόρος
Κοσμήτορες: Κύρκας Κων/νος και Νικόλτσης Σπύρος.
Οι πληροφορίες της δημοσίευσης είναι από το βιβλίο «ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΑΟΥΣΗΣ» που έγραψε ο κ. Χρήστος Ζάλιος και εκδόθηκε το Φθινόπωρο του 2005 από τη Φιλαρμονική της Νάουσας.
